بررسی اثر زمان واکنش، دوز ازن و رطوبت نسبی بر کارایی فرایند uv/o3 در تجزیه بنزن از جریان هوا

چکیده: فرایند UV/O3 از جمله روش های اکسیداسیون پیشرفته است که برای تجزیه ترکیبات آلی فرار بکار گرفته می شود. این مطالعه با هدف بررسی کارایی فرایند UV/O3 در حذف بنزن از جریان هوا با توجه به اثرات رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند بر راندمان این روش انجام شده است. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. تجهیزات آزمایشی شامل پمپ هوا، پمپ تزریق سرنگی، محفظه اختلاط، روتامتر، ژنراتور تولید ازن، راکتور مجهز به یک لامپ 15 وات UV-C و سیستم تولید رطوبت (شامل ایمپینجر و هیتر) بود. غلظت ppm80 بنزن به صورت مداوم با توجه به مقادیر مختلف رطوبت، دوز ازن و زمان ماند در معرض فرایند UV/O3 توام، قرار گرفت و میزان غلظت های قبل و بعد از در معرض قرارگیری با فرایند مذکور با هم مقایسه گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و بکارگیری آزمون آنالیز واریانس سه طرفه (Three- way ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد که هر سه فاکتور رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند بر راندمان فرایند UV/O3 مؤثر است. به طوری که با افزایش رطوبت نسبی تاحدود 60% کارایی سیستم در حذف بنزن ارتقاء یافت. علاوه بر آن افزایش دوز ازن و زمان ماند نیز سبب افزایش میزان حذف بنزن در فرایند UV/O3 شد. نتیجه گیری: روش UV/O3 با توجه به سادگی کار و انجام واکنش در شرایط عادی محیط، می تواند به عنوان یک روش کارآمد برای حذف بنزن از جریان هوا مورد استفاده قرار گیرد و در این خصوص با تأثیر متغیرهایی از جمله رطوبت نسبی، دوز ازن و زمان ماند کارایی سیستم را ارتقاء داد.